Meer verankerd in de Haspengouwse leem gaat het niet worden. Als we secretaris Johan Coelmont aan de lijn krijgen, is hij als landbouwer druk in de weer in zijn stallen. Maar naast zijn hoeve is de harmonie alles voor hem – ‘niet iedereen heeft die mentaliteit vandaag nog, maar we passen ons aan’. Enthousiast geeft hij info over ‘zijn’ harmonie, een geschiedenis die ook mooi verwoord wordt op de fraaie website. Terug naar 1925. In het café van Amandus Heeren oefent een bloeiende handboogmaatschappij. Die kent veel succes met haar jaarlijks feest met toneelopvoeringen, maar een gepaste zaal ontbreekt. Totdat de cafébaas de houten noodlokalen van de lagere school van Nieuwpoort – in de frontstreek kamperen de inwoners in de eerste naoorlogse jaren in noodverblijven – die te koop staan op de kop kan tikken. In de lente van 1926 verrijst in Mielen een heuse zaal en een paar ondernemende Mielenaren stichten een fanfare. Opdracht: geld verzamelen om enkele tientallen kandidaat-muzikanten van een instrument te voorzien. Resultaat: Veel geld. Er is sprake van het duizelingwekkende bedrag van 20.000 frank – toen meerdere jaarlonen. Oogstrelend Enkele begoede inwoners stoppen 500 frank toe, daarnaast wordt nog 5.000 frank opgehaald. De eerste instrumenten worden in Brussel besteld en een toneel- en zangavond blijkt het gouden recept voor een geslaagde avond in die tijd. De kas raakt langzaamaan gevuld, want in die televisievrije tijd zijn de Mielenaren razend enthousiast. Zowel de muzikanten als ereleden stromen toe, met de fanfare gaat het altijd maar ‘hoger op’. Mei 1940: nazi-Duitsland valt binnen en de muzikanten verstoppen wijselijk hun instrumenten. Maar na de bevrijding komen die fluks tevoorschijn. De fanfare treedt weer op, tot in Dinant, Brussel, Antwerpen en Oostende toe! Omdat de concurrentie met radio en televisie stilaan toeneemt, gooit Hoger-Op het over de show-boeg. Uniformen, trommelkorps(en) en – in de jaren ’70 – een letterlijk oogstrelend majorettenkorps door een samenwerking met een aantal charmante jongedames uit Buvingen. Legendarische Vlaamse kermissen brengen veel geld in het laatje. De fanfare wordt een harmonie en verhuist van de houten zaal naar de parochiezaal. Nieuwe generaties treden aan en ondanks alle moderne afleiding doet deze vereniging meer dan overleven. Jaarlijks is er een concert in maart, de begeleiding van de processie en de opluistering van de kerstviering. Voor REPRISE stalt Hoger-Op foto’s, vlaggen en allerlei parafernalia uit en toont wat een hechte groep van jong en oud, op een zucht van het eeuwfeest, allemaal kan. Een streling voor oor en oog Voorbeelden strekken! Voor en na WO I schieten er in Zuidwest-Limburg verschillende fanfares en harmonieën als paddenstoelen uit de grond: Jeuk, Borlo, Gingelom, Klein-Gelmen, Niel en Gelinden. Ook bij de inwoners van Mielen begint het te jeuken en in 1925 steekt een aantal inwoners de koppen bij mekaar in het café van Amandus Heeren op de Daal. In een paar maanden stampen ze een zaal en een fanfare uit de grond. Het begin van een mooi verhaal dat tot op vandaag voortgaat. KH HOGER-OP MIELEN-BOVEN-AALST ERFGOEDHASPENGOUW.BE 52
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=